"Η επιλογή των άριστων και όχι των αρεστών", του Δημήτρη Β. Καρέλη

Η επιλογή των άριστων  και όχι των αρεστών

Του Δημήτρη Β. Καρέλη

Γενικού Γραμματέα του  Συλλόγου Καταμετρητών

Τα τελευταία τρία χρόνια ζήσαμε και ζούμε ως σήμερα, τεράστιες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Οι αλλαγές όμως στην Ελληνική κοινωνία δεν έχουν προηγούμενο. Καταβαραθρώνονται μισθοί και συντάξεις, η ανεργία χτυπάει παγκόσμιες πρωτιές, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων χάνονται σε μια νύχτα. Είδαμε στρατιές ανέργων, συναντήσαμε πεινασμένους συμπολίτες μας να σκαλίζουν τα σκουπίδια για τροφή, ήρθαμε αντιμέτωποι με εικόνες ντροπής για όλους εμάς που δηλώνουμε πολιτισμένοι. Μας έβαλαν την μια κοινωνική και εργατική τάξη απέναντι στην άλλη, επιτυγχάνοντας εκείνο που ήθελαν, τον λεγόμενο «κοινωνικό αυτοματισμό», την αντίδραση δηλαδή του ενός κατά άλλου: Ο άνεργος κατηγορεί εκείνον που έχει δουλειά, ο ιδιωτικός το δημόσιο υπάλληλο κι δύο μαζί τον αγρότη και τον ελεύθερο επαγγελματία και το αντίθετο. Γίναμε μια κοινωνία που ζει πλέον τρώγοντας ο ένας τις «σάρκες» του άλλου και δεν διδαχθήκαμε τίποτα από το παρελθόν, γιατί απλούστατα κάποιοι φρόντισαν να μην το γνωρίζουμε. Κι όπως λένε, λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει και μάλιστα να συμπληρώσω, με την χειρότερη μορφή της. Τα όποια συμφέροντα, πέρα από συνομωσιολογικές προσεγγίσεις, θέλουν να πετύχουν τη διάσπαση και τη διάλυση της Ελληνικής κοινωνίας, έχουν φτάσει πλέον πολύ κοντά στο στόχο τους. Η δυναμική αντίδραση της Ελληνικής κοινωνίας που είναι το ζητούμενο, αργεί δυστυχώς να έρθει. Ο καθένας από μας πρέπει από το δικό του χώρο, το δικό του μετερίζι, να δώσει τη μάχη και τον αγώνα του, πριν να είναι αργά. Στα καθ’ ημάς λοιπόν πρέπει όλοι, ενωμένοι και δυνατοί, να δώσουμε το δικό μας αγωνιστικό στίγμα και να μην περιμένουμε από μηχανής θεούς να μας σώσουν από τα δεινά. Στο χώρο δουλειάς, με αλληλεγγύη και προσαρμοστικότητα, με ανθρωπιά κι αγάπη στην κοινωνία. Είδαμε χθες δίπλα μας «έφεδρους», σήμερα βλέπουμε «διαθέσιμους» και «επιστράτους», ας μην κάνουμε πως δεν τρέχει τίποτα. Ας αντιληφθούμε πως μόνο με γνώση, δύναμη και αγώνα μπορούμε να σταθούμε όρθιοι. Όσο αφορά τα του Συλλόγου μας, δεν θα κουραστούμε να λέμε πως κάναμε ένα μεγάλο βήμα, όμως όπως λένε οι κινέζοι, κάθε μεγάλο ταξίδι αρχίζει μ’ ένα μικρό βήμα. Υπάρχει μεγάλος δρόμος μπροστά μας, παρότι γερά θεμέλια έχουν χτιστεί. Η γνώση επομένως που έχουμε θα πρέπει να είναι η αφετηρία της αναζήτησής μας, επισημαίνοντας τα προφανή εκείνα δεδομένα που στοιχειοθετούν τη δυνατότητά μας να είμαστε ικανοί στην άσκηση της εργασίας μας. Δεν διαπραγματευόμαστε την πεποίθησή μας πως είμαστε αποτελεσματικοί και χρήσιμοι στην επιχείρηση που υπηρετήσαμε χρόνια ολόκληρα. Ας αγνοήσουμε λοιπόν τις Κασσάνδρες που ακόμη και σήμερα μιλούν για κατάργηση και διάλυση της ειδικότητάς μας, για όσους από μας είμαστε ΔΟ2Β, κι ας δούμε τα νέα δεδομένα με αισιοδοξία, όχι όμως με εφησυχασμό. Ας αγνοήσουμε όλους όσους και εκ των έσω προσπαθούν να δημιουργήσουν ρήγματα και ρωγμές με προφανή σκοπό το ίδιον όφελος. Ας αναγνώσουμε προσεκτικά τις προτάσεις του Συλλόγου μας, που είναι άλλωστε προϊόν πολλών συζητήσεων και σκληρής δουλειάς τα τελευταία τρία χρόνια, αλλά και ΟΜΟΦΩΝΩΝ αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου και τριών Γενικών Συνελεύσεων! Όσοι παραποιούν τις θέσεις του Προεδρείου για τα θέματα αυτά πρέπει να μας πουν γιατί δεν διαφώνησαν ποτέ στα αρμόδια όργανα, όπου συμμετείχαν, και γιατί δεν επιχείρησαν να καταθέσουν οποιαδήποτε αντιπρόταση, παρά ομόφωνα συμφωνούσαν πάντοτε. Διαβάστε προσεκτικά όλες τις προτάσεις της τελευταίας τριετίας και μην αφήνετε κενά σε πλιατσικολόγους και συμφεροντολόγους τη τελευταίας στιγμής. Εκφράστε δυνατά την άποψή σας και τη διαφωνία σας με επιχειρήματα και απόψεις, γραπτά και επίσημα. «Verba volant, scripta manent» έλεγαν οι Λατίνοι, τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν, κι οι προτάσεις μας ήταν και είναι γραμμένες, ξεκάθαρες και γνωστές σε όλους. Κάποιοι δυσαρεστούνται που υλοποιούνται όσα είπαμε πριν από τρία χρόνια, γιατί άραγε; Ας απαντήσουν εκείνοι.

Και κάτι ακόμη που όσοι το υποστηρίζουν πρέπει να τεκμηριώσουν: Για ποιο λόγο ένα εκλεγμένο και δυνατό Προεδρείο, κατά κοινή ομολογία των Συναδέλφων αλλά και της Διοίκησης, θα επεδίωκε την διάλυση (άκουσον-άκουσον!) του Σωματείου και την ενσωμάτωσή του σε άλλο μεγαλύτερο; Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν μια για πάντα: Ο Σύλλογος των Καταμετρητών είναι και θα παραμείνει ένα από τα ιστορικότερα και δυναμικότερα Σωματεία εργαζομένων, όχι μόνο του Ομίλου ΔΕΗ αλλά ευρύτερα. Όπως όλοι γνωρίζουμε, δυναμικά στελέχη του Σωματείου μας έχουν πρωταγωνιστήσει επί σειρά ετών στην Ομοσπονδία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, την Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και την Κεντρική Πολιτική. Ο Σύλλογος των Καταμετρητών θα συνεχίσει λοιπόν να υπάρχει και μετά από μας και θα εργάζεται δυναμικά και αταλάντευτα προς το συμφέρον των μελών του αλλά και όλων των εργαζομένων, όλων των κατηγοριών-ειδικοτήτων, ας μην ανησυχούν κάποιοι! Εμείς κοιτάμε μπροστά και «ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω», όπως έλεγε στις παραβολές του ο Ιησούς Χριστός! Δυναμικά λοιπόν συνεχίζουμε και επιλέγουμε από τους καλούς τους καλύτερους, τους άριστους και όχι τους αρεστούς. Από το κοινό, ενιαίο και ανεξάρτητο ψηφοδέλτιό μας, επιλέγουμε εκείνους που έχουν αποδείξει ότι μπορούν, αλλά κι εκείνους που πιστεύουμε πως θέλουν και μπορούν να δώσουν την ψυχή τους. Γιατί αυτό χρειάζεται σήμερα η κοινωνία μας: Ανθρώπους που δίνουν χωρίς να αποζητούν τίποτα, ή μη μόνον την αγάπη και την εμπιστοσύνη των συναδέλφων και των συνανθρώπων τους. Καλό αγώνα και καλή επιλογή!